SARI ÇİÇEKLİM

-

Sesini serpiştiriyorum mısralarıma
durmadan ölümümü haykıran gözlerinin.
Tek tek elveda deyip de hatıralarıma,
son bir defa ruhumdaki yangın yerlerinin
sesini serpiştiriyorum mısralarıma.

Artık nihayet buluyor bu talihsiz şarkı;
yelken açıyor ömrüm ebedi diyarına.
Madem ki elmas ile kömürün kalmamış farkı
aşkı, sevdayı sırtlayıp taşımam yarına.
Artık nihayet buluyor bu talihsiz şarkı.

Rayihası sarıçiçeklerinin nerede?
Nerede seni tanıyıp da sevdiğim ışık?
Şimdi karanlığıma ağlıyor geceler de.
Ravzamda bir zamanlar baharlarla barışık;
rayihası sarıçiçeklerinin nerede?

Istırabımı sözlerle anlatamam, inan!
Yeryüzü dar gelirmiş sevginin gerçeğine
Ne mekan taşıyabilirmiş kalbi ne devran
Irak kalırmış dünyada insan sevdiğine
Istırabımı sözlerle anlatamam inan

Çaresi yoktur eriyip tükenmekten başka
Bir sevmeye gör mukadderdir bu encam
Nice beli bükülmez yiğit yenildi aşka
Çözümsüz denklemdir yaşadığım serencam
Çaresi yoktur eriyip tükenmekten başka

İşte itiraf ediyorum hep seni sevdim
Uzaklardan temaşa ederek cemalini
Sevdamı yüreğimde taşıyarak tükendim
İnan böyle bilmişim sevginin kemalini
İşte itiraf ediyorum hep seni sevdim

Çoğalıyor sen dedikçe sensizliğim kat kat
Akrebi hep aynı yerde hüzün saatinin
Güzelsin dilberim benim ol demek var fakat
Çok uzağında kalmışım liyakatinin
Çoğalıyor sen dedikçe sensizliğim kat kat

Eğilmiş üstüme sessizce ağlıyor bahar
Seyret ki ...... ilmek ilmek olup da akan
Her bir gözyaşında sana gelemeyişim var
En tahammülü imkansız lahzamdır bu an
Eğilmiş üstüme sessizce ağlıyor bahar

Kalemime mürekkep on yedi harflik ismin
Şiirler yazıyorum sevdamın vasiyeti
Başucumda asılı sarı kazaklı resmin
Kederimden taşırım ilham denen külfeti
Kalemime mürekkep on yedi harflik ismin

Lütfünü esirgerse saklambaç oynayan kız
Ne güneşin önemi vardır ne dolunayın
İlyakut diyarında kalmışsam yapayalnız
Lüzumu kalmaz artık alemde yaşamanın
Lütfünü esirgerse saklambaç oynayan kız

İstirhamım sadece bir gülümseyiş senden
Bilirim beni sevmezsin, hem değilim dengin
Payıma nefret düşmesin simandaki desenden
İfadesi çok ağır nazarındaki rengin
İstirhamım sadece bir gülümseyiş senden

Meleğim! Gönül elvermese de elvedaya
Kader de seni sevip de sevilmemek varmış
Giderken sitemler ediyorum Ankara’ya
Masalımızın nefesi buraya kadarmış
Meleğim! Gönül elvermese de elvedaya.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

HİKAYEMİZ

-
Resim
             Sen sarı çiçeklim!                    İmkansızlarımın hülasası gibisin, yaşayamamışlığımın tarihçesi. Son kullanma tarihleri çoktan geçmiş acılarla sensizliğe talim eden yüreğim ne kadar da çaresiz; seni hep uzaktan temaşa etmek, sana baktıkça hayıflanmak, elde edemedikçe de için için erimektir tek yapabildiğim. Ve görünen o ki bu seyirde sürüp gidecek hikayemiz kuytusunda beni çürüterek.          Gönüller arasına inşa edilmiş yollara umarsızca set çekip herşeyi bitirdiğini sandığın gün başladı aslında bu hikaye. Liyakatsizliğimi haykıran gözlerine sitem yüklü bir tebessüm armağan ederek senden uzaklaşmalı mıydım yoksa acıtan ve kanatan düş kırıklarını toplayıp ardından mı sürüklenmeliydim yaralı yaralı? Bir bünye parçalanmadan iki ayrı güzergahı seçebilir miydi aynı anda? Sevdamı or...
Devamı

GÜNDÖNÜMÜM

-
Zaman zaman önceydi; arabesk  yalnızlıklarda, şairlerin  teselliyi kelime kadehinde bulduğu aralar. Ve ben dilsizliğin alacakaranlığında eksik , yorgun, çaresizdim.   Çağ emekliyorken daha, hevesin  pusula olduğu demlerde bir  rüya kendini gördü Murat  nehrinin  derin uykusunda. Böyle başladı zeytinin  hikayesi ; ‘ olive   juice ’ masalı. İçimdeki dalgalardan hapsolmuşken kendi sahilime, bir  gemi yol alıyormuş  Aramzeryaya  doğru. Irak, ketum, habersizdim.   Kalemin tükendiğini anlayamadı yazı, ki  motifiydi gençliğimin  kağıda  dökülmeye çığlık atan suskunluk. Sen, yazıyı  yazgıya  dönüştürenim niyeyse  yoktun. Gölgesiz, umutsuz, sensizdim.   Sonra sen belirdin saadet ufkumda, hüzme   hüzme  yağdın üstüme. Katılaşmış ıssızlığımı erittin, aldın  güzümün hazanını. Karanlığı boğan aydınlığım oldun; dil  oldun bana, umut oldun, yol oldun bana  ben oldun, biz oldun, ...
Devamı

ZAMAN

-
Resim
Kavgalıyım diyenlerin akıbetini paylaştım; zamandan tokat yiyip yine de eteğine yapıştım. Yapıştıkça kapıldım tufanına, ne kıyısına tutunabildim ne de dalabildim içine, sürüklene sürüklene derme çatma bir ruha sığınmış buldum kendimi.   Kıssama kısas uygulanmasın diye pazarlığa giriştim, lakin sedayı sisinde boğan niyete yenik düştüm. Kıskanç yamaçlı dağlar diş biledi bana, kabul etmedi beni şanı yüce denizler ve kundağımı taşıyamadı nehirler. Zaten yaşadığımdan da haberi olmadı hayatımın. Ne yaşayamadıysam yazgı diye hesabıma yazıldı. Hikaye olunca bir hikayeye tutunma çabam, çözümsüz bir zaman denklemine kilitledim kendimi.   Çocukluğa verilen sözlerle hayaller istasyonuna yanaştım, hayat dediğimiz talanın adaletiyle kapıştım. Hep bir savaş temayülüydü, hep kavga haliydi yaşamak. Gidişatın fırtınasında  gündüzler Habil, geceler Kabil; delik deşik etti takvimimi Ebabil. Gündüzler defnedilirken öyle bir telaşla geçtim ki gec...
Devamı