HİKAYEMİZ
Sen sarı çiçeklim! İmkansızlarımın hülasası gibisin, yaşayamamışlığımın tarihçesi. Son kullanma tarihleri çoktan geçmiş acılarla sensizliğe talim eden yüreğim ne kadar da çaresiz; seni hep uzaktan temaşa etmek, sana baktıkça hayıflanmak, elde edemedikçe de için için erimektir tek yapabildiğim. Ve görünen o ki bu seyirde sürüp gidecek hikayemiz kuytusunda beni çürüterek. Gönüller arasına inşa edilmiş yollara umarsızca set çekip herşeyi bitirdiğini sandığın gün başladı aslında bu hikaye. Liyakatsizliğimi haykıran gözlerine sitem yüklü bir tebessüm armağan ederek senden uzaklaşmalı mıydım yoksa acıtan ve kanatan düş kırıklarını toplayıp ardından mı sürüklenmeliydim yaralı yaralı? Bir bünye parçalanmadan iki ayrı güzergahı seçebilir miydi aynı anda? Sevdamı or...